‘Het is een aarzelend zeggen, iets dat vanbinnen zachtjes loskomt,
maar je altijd houden zal, zelfs nog omarmen wil.’
Missie
Gedurende onze levensreis komen we kleine en grote verliezen tegen. Het ene verlies kunnen we bevatten. Het andere is zo ondenkbaar dat het een diepe wonde achterlaat. Het kan gaan om een overlijden van iemand die ons dierbaar is, een scheiding, een verandering van school. Het kan ook gaan om pesterijen, om iemand in je gezin die te kampen heeft met een ziekte. Men kan een onbezorgde kindertijd verliezen. Of het gevoel ergens bij te mogen horen. Maar ook het verlies van werk of een bijzonder voorwerp waar je zo aan gehecht raakte.
Verlies is voor ons een ruim begrip. We geloven dat bij iedere mens waar het leven even vast lijkt te lopen, verlies een thema is.
Het is mogelijk dat een verlieservaring in het nu, een oud verdriet weer oproept. Misschien heeft een vroegere verlieservaring onvoldoende ruimte en aandacht gekregen. Het onverwerkte verlies kan zich als het ware opstapelen doorheen de tijd.
Verlies en verdriet horen bij het leven.
Verlies kan ook betekenen dat we even de weg kwijt zijn, in onze maatschappij, in ons gezin of in onszelf. We denken dan aan onze huidige samenleving, de dingen die op ons pad komen, de keuzes die we dagelijks moeten maken, het zoeken naar een opvoedingsstijl die werkelijk bij ons past,..
Wij willen, met deze praktijk, een haven zijn waar kinderen, jongeren, gezinnen en volwassenen met emotionele pijn kunnen aanmeren. We nemen de tijd en willen een veilige ruimte scheppen waarin we vol en oprecht aanwezig zijn.
Verlies is immers steeds een intense en persoonlijke ervaring.
Dat hebben wij, met vallen en opstaan, geleerd van het leven.
Ieder heeft zijn weg te gaan, in een uitgestrekt en veelkleurig verlieslandschap.
Zacht, stilletjes en met een open blik willen wij graag een stukje met jou mee wandelen en mee richting zoeken.
Visie
Onze cultuur en onze maatschappij laten weinig ruimte om met verlies in het leven om te gaan. We zien ook dat onze maatschappij moeilijk om kan met pijn en verdriet. Het liefst moet dit zo snel mogelijk verwerkt, opgelost, afgewerkt, geplaatst, losgelaten en aanvaard worden. Zodat we verder kunnen. Op school. Op het werk. Of thuis. In een snelle, veeleisende maatschappij.
De norm is een hoge lat. En diegenen die afwijken van deze norm, worden al snel in hokjes gestopt.
En dan lukt het plots niet meer thuis en/of op school, op het werk. Maar wat zit er verborgen achter ons (signaal)gedrag? Wat probeert ons lichaam, ons hoofd of ons hart ons te vertellen? Wat is de echte boodschap?
Met Fluistering willen we een plek creëren en ruimte scheppen om samen te kijken naar wat binnenin leeft. We kijken met mildheid naar wat is en naar wat er op dit moment geleefd wil worden.
We geloven dat iedereen de kracht in zich heeft om te groeien en zichzelf te ontwikkelen. Samen zoeken we naar manieren om jou/je kind weer krachtiger in het leven te leren staan, in ware verbinding met jezelf/zichzelf en de wereld.