Ons verhaal
An Severeyns en Wendy Vermonden leerden elkaar kennen in 2014 in de Bleekweide in Gent. Meteen, bij deze eerste kennismaking, voelden ze een intense verbinding op zielsniveau.
Het gevoel van ‘thuiskomen’ als het ware… zowel bij elkaar als bij de visie die de Bleekweide uitdraagt. Ze besloten er samen verder op weg te gaan. Na de basisopleiding ‘Verlies en emotionele pijn van kinderen en jongeren’ gingen ze in de 2-jarige opleiding tot ‘Integratief Verliescounselor’ voor verdieping.
Warme intenties werden hier al in de kiem vastgelegd. Het onuitgesproken idee van samen iets op te starten is toen ontstaan. Ze besloten hun krachten te verbinden in het uitbouwen van een praktijk. Zo zag Fluistering op 1 mei 2017 het levenslicht.
Fluistering wil een haven zijn waar kinderen en jongeren (in hun gezin) en ook volwassenen terecht kunnen voor begeleiding en ondersteuning bij diverse levensthema’s. Intussen vonden al heel wat kinderen, jongeren en volwassenen met brede verlieservaringen hun weg naar de praktijk.
Op dit moment bewandelt Wendy op professioneel vlak een andere weg maar achter de schermen draagt ze Fluistering nog een steeds een warm hart toe.
| An Severeyns Integratief verliescounselor Integratief psychotherapeut mijn verhaal |
Wendy Vermonden Integratief psychotherapeut Integratief verliescounselor |
An
Ik ben An Severeyns, geboren in 1980. Gehuwd, mama van vier prachtige zonen en een sterrenmeisje. Drie zonen hier, de andere kinderen ontmoet ik in mijn hart.
Vanuit mijn sterke verwondering in het ontwikkelen en leren van jonge kinderen, startte ik mijn opleiding Pedagogische Wetenschappen. Nog dagelijks mag ik als lerarenopleider studenten prikkelen met mijn passie voor onderwijs, vorming en begeleiding.
Het geeft me enorme voldoening om studenten te beluisteren en te coachen in hun groei naar leraar-zijn en in hun zoektocht naar zichzelf.
De thema’s die ik meenam vanuit de school des levens echter vormden me tot wie ik vandaag de dag ben. Ik leerde van het leven vallen, zoeken, opstaan, twijfelen, dromen, groeien, worstelen… leven.. Mét gemis. Ik ervaarde hoe het is om gemis te voelen, weg te kruipen, met verlies aan de slag te gaan,… Er soms woorden en soms ook geen woorden voor te vinden.
Ik geloof dat iedereen maakbaar is, de kracht in zich draagt om te groeien, zichzelf te ontplooien om meer zichzelf te worden vanuit kwetsbaarheid.
Voor mij is kwetsbaarheid leven in overeenstemming met hoe je je vanbinnen voelt, dit mogen toelaten, dit voor jezelf erkennen, dit aandacht en zorg mogen en kunnen geven. Het is zoals Brené Brown het omschrijft ‘Kwetsbaarheid vormt de kern, het hart, het middelpunt van betekenisvolle menselijke ervaringen.’. Precies hoe ik het aanvoel, leerde aanvoelen. Het was Kamiel* die me leerde mijn mond te openen voor wat mijn hart belangrijk vindt. Die me toonde dat kwetsbaarheid ook een kracht kan worden, een kracht is. Dat het een manier is om hartsverbindend met elkaar om te gaan.